Frędzle.

Coco Chanel mawiała, że moda w której nie można wyjść na ulicę nie jest modą. Po części się z nią zgadzam, a po części niestety nie. Nie istnieje moda, w której ludzie nie wychodzą na ulice. Zawsze znajdzie się ktoś, kto ślepo podąża często za dziwaczymi trendami. oryginalność jest fajna o ile trzymamy się przy swoim stylu. Kiedyś ślepo podążałam za tym co jest akurat na topie. Teraz odrzucam wszelkie gazety, blogi, strony internetowe opisujące trendy. Szukam tylko inspiracji często sama je mnodyfikując. Kim jestem żeby dyskutować z legendą? Nikim w porównaniu do niej. Jestem chuda, nie szczupła, nie podążam ślepo za  modą i zamiast stać na czerwonym dywanie przemawiam do Was z asfaltu. Mówią, że Vogue to biblia mody i znów mogę zacząć polemizować z redaktorami. Ja czytam zwierciadło, z tamtego roku kupione w promocji wraz z filozoficzną książką. Bywają takie dni, kiedy mam ochotę ubrać się jak spagetti w sosie meksykańskim, czasem na papugę. Bywają też dni, kiedy gdzieś ujawniają się frędzle niczym syczące węże. Czasem jest nawet tak, że nie mam choty na nic i p prostu zakładam dres. Znam taką dziewczynę, która nosi złotą kurtkę, neonowy plecak, włosy związuje w kok jak za starych czasów. Wokół niej widać gardzące, pogardliwe spojrzenia i niezrozumienie na twarzy. A przecież ta dziewczyna wprowadza tyle radości do naszego życia! Z pewnością ożywia smutne bytomskie ulice. Uświadamiam sobie, że w ludzkich żyłach płynie nietlerancja. Kto ustala w czym możemy wyjść na ulicę? Co, mam sobie kupić air maxy, roshe runy, nie nosić pasiastych legginsów? Bo takie były lub są modne? Kogo mam słuchać? W co mam się ubierać? Pomóżcie mi. Musimy pamiętać, że jedni lubią taki stopień mody, który przekracza granicę całej reszty. Zaakceptujmy to.

sukienka- lucluc / buty- Adidas Superstar (szch) / torebka- supergalanteria / zegarek- Daniel Wellington